It is he love for me
ฟิคนี้เป็นฟิค ช-ช ย้ำนะคะ ช-ช ถ้าใครที่ไม่ถูกใจกดxออกไปได้เลยนะคะ
ผู้เข้าชมรวม
49
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
หลังจากการซ้อมเต้นเพื่อที่จะไปแสดงคอนเสิร์ตของอาทิตย์หน้าร่วมกับรุ่นพี่ในค่ายสิ้นสุดลง ชายหนุ่มสองคนซึ่งเป็นรูมเมทกันก็รีบพุ่งรี่มาที่ห้องของตนเองอย่างรวดเร็ว “ฮยอง ผมขอใช้ห้องน้ำก่อนนะ” สิ้นเสียง หนุ่มร่างบาง “อัน แด นีแอล” ก็ปิดประตูห้องน้ำทันทีโดยไม่ฟังคำตอบของคู่สนทนา
ตุบ!
.
.
.
ชายร่างหนา “บัง มินซู” ทิ้งตัวเองลงนอนบนโซฟาพลางเอาหมวกไหมพรมประจำกายลงมาปิดใบหน้าหวังว่าจะได้พักผ่อน เวลาเคลื่อนผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง
แกร็ก!
นีแอลเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าคลุมตัวสีขาวบางคลุมอยู่ภายนอก ภาพที่เขาเห็นตรงหน้าคือชายร่างหนาที่หลับไหลไปทั้งๆที่ใบหน้าและตามร่างกายยังมีเหงื่อไคลซึมอยู่ เขาจึงอดไม่ได้ที่จะไปปลุกคนตัวโตให้ลุกขึ้นไปชำระล้างร่างกาย
“ย่าห์! ฮยอง…..ฮยอง…ฮยอง!!”
.
.
นีแอลเดินเข้ามาเรียกเจ้าของร่างหนาที่นอนจมอยู่กับโซฟา
“ฮยองฮะ นี่คิดจะนอนทั้งแบบนี้จริงๆหรอ”
.
.
นีแอลพูดพลางเขย่าไหล่มินซูแรงๆ
“…”
ไม่มีเสียงตอบกลับจากร่างหนาที่นอนอยู่บนโซฟาอย่างเอาเป็นเอาตาย พึ่บ!! ร่างบางหยิบหมวกไหมพรมออกจากใบหน้าของคนตัวโต แล้วตบเบาๆลงที่แก้มสาก ร่างหนาเริ่มรู้สึกตัวและปรือตาขึ้นอย่างช้าๆ
“ฮยอง ไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยมานอน”
นีแอลพูดทักท้วง
“อืมห์”
.
.
.
สิ่งที่มินซูเห็นอยู่ตรงหน้าเขา คือ หนุ่มร่างบางเพรียวที่อยูในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวบางๆ แต่ถึงเขาอยากจะพูดตอบโต้กับคนตรงหน้ามากแค่ไหน ตอนนี้ เขาก็ไม่มีแรงที่จะดันตัวเองขึ้นมาจากโซฟา ฟุ่บ!! ไม่ทันที่ชายร่างบางจะหันหลังกลับ มินซูก็พล๋อยหลับลงไปอีกครั้ง
“อ๊ะ!! ฮยอง ลุกขึ้นเดียวนี้”
นีแอลยังคงนั่งจ้องคนตัวโตที่หลับอยู่อย่างหน้าเขม็ง ในเมื่อปลุกเท่าไรก็ไม่ยอมตื่นก็คงต้องใช้วิธีนี้หล่ะ
ร่างบางพยายามพยุงร่างหนาขึ้นเพื่อจะพาไปเข้าห้องอาบน้ำ “ทำไมถึงตัวหนักอย่างนี้นะ” นีแอลพึมพำเบาๆ พลางลากคนตัวโตไปให้ถึงห้องน้ำอย่างเร่งรีบ ฟุ่บ!! แต่แรงของร่างบางก็หมดลงซะก่อน ตอนนี้สิ่งที่อยู่บนร่างของเขาก็คือ คนตัวโตที่ยังคงสะลึมสะลืออยู่
“ฮยอง ลุกขึ้นก่อนได้รึปล่าว ผมหนัก”
“หืม”
จากใบหน้าที่สะลึมสะลือของร่างหนาตอนนี้กลับแปลเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่ยียวนกวนประสาทแล้วทวนคำถามกลับ
“เมื่อกี้นายว่าไงนะ”
“ผมบอกว่าให้ฮยองลุกก่อนไง ผมหนัก”
“ไม่อะ”
มินซูสวนกลับด้วยการปฏิเสธพร้อมทำหน้ายียวนใส่ร่างบาง พลางเอาจมูกฟุดฟิดไปตามซอกคอที่ขาวนวล
“อ๊ะ!! ฮยอง ทำอะไรน่ะ”
ร่างบางร้องถามพลางดิ้นเต็มแรง
“อืมมมมมมมมห์ ตัวนายหอมดีนะ ขอฉันอยู่อย่างนี้ซักพักไม่ได้หรอ”
ร่างบางไม่ตอบกลับแต่ใบหน้ากลับแดงระรื่อ จากแก้มสีใสๆตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างกลับลูกสตอเบอร์รี่สดที่เพิ่งเก็บมาจากไร่ ร่างบางเอ่ยตอบปฏิเสธกลับอย่างเขอะเขิน
“มะ…ไม่เอา ผมหนักนะ”
“อีกอย่างฮยองก็มีเหงื่อท่วมเต็มตัว ผมว่าฮยองไปอาบน้ำเถอะ นะ นะ”
นีแอลร้องขอพร้อมส่งสายตาอ้อนวอน ขอให้อีกคนถอยออกไปก่อน คนตัวโตยอมทำตามคำร้องขอของร่างบาง พลางกอดร่างบางซุกไว้ในอก แล้วกระซิบข้างหูอย่างแผ่วเบา
“ก็ได้ๆ แต่มีข้อแม้….”
“อะไรหรอฮยอง? ผมทำให้ได้ทั้งนั้น เพื่อที่ฮยองจะได้ไปอาบน้ำสักที”
นีแอลหันหน้ามาทำตาแป๋ว พร้อมที่จะยอมรับข้อเสนอ
“นายต้องเข้ามาถูหลังให้ฉัน”
ร่างบางได้ฟังข้อเสนอก็ถึงกับชะงัก นี่เขาต้องเข้าไปถูหลังให้มินซูในห้องน้ำจริงๆหรอ
“ไม่เป็นไร ถ้านายไม่อยากทำ เดี๋ยวฉันถูเองก็ได้”
คนตัวโตลุกขึ้นจากพื้นเดินไปหยิบผ้าขนหนูเดินทำหน้านิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ทันใดนั้นเอง
“อ่า….ฮยอง”
นีแอลเรียกคนตัวโตก่อนที่ร่างหนานั้นจะเข้าไปในห้องน้ำ
มินซูคิดไว้อยู่แล้วว่าคำตอบจะออกมาเป็นยังไง
“มีอะไร”
เขาพูดพลางทำหน้าตายให้ดูเหมือนว่า เขาไม่พอใจแต่จริงๆแล้ว เค้ากลับรู้สึกสนุกที่ได้แกล้งร่างบาง
“ฮยอง โกรธ ผมรึปล่าว?”
ร่างบางร้องถามพร้อมทำหน้ารู้สึกผิด
“โกรธ”
คนตัวโตตอบกลับมาตรงๆพร้อมทำเสียงแข็งใส่คนที่นั่งอยู่บนพื้น ก่อนที่จะหันหลังกลับอย่างไม่สนใจสีหน้าของคนที่นั่งอยู่บนพื้น
“ฮยอง!!”
ร่างบางตะโกนเรียกคนที่กำลังจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ ลุกขึ้นมา พร้อม วิ่งเข้าไปจับข้อมือของร่างหนา
“ผมขอโทษ ผมรู้ว่าผมผิดที่ไปกวนฮยองเวลานอน แต่….แต่ ผมอยากให้ฮยองหลับแบบสบายเลยไปปลุกฮยอง ไห้ไปอาบน้ำ ผม…ผม ”
น้ำตาเริ่มเอ่อคลอเบ้าตาทั้งสองข้าง มือดึงร่างร่างหนาเข้ามาโอบกอดอย่างแนบชิด เพราะกลัวว่าคนตัวโตจะไม่สนใจเขาอีกต่อไป
To be Continue….
ผลงานอื่นๆ ของ Tanapron Suchat ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Tanapron Suchat
ความคิดเห็น